Hücre-i Şerif, Peygamber (s.a.v)’in müminlerin annesi Aişe (r.a) ile yaşadığı evdir. Allah, bu evi büyük faziletle onurlandırmış; Peygamber (s.a.v), Ebu Bekir (r.a) ve Ömer (r.a) burada defnedilerek bereket ve zikir kaynağı olmuştur.
Mescid-i Nebevi’nin doğusunda yer alır; kapısı Ravda-i Şerif’e açılırdı. Peygamber (s.a.v), itikafta iken başını Aişe’ye uzatır, saçını taratırdı. Vefatı da bu odada gerçekleşti; müminlerin anneleri Aişe’nin odasında kalmasına izin verdiler, ümmet büyük üzüntü yaşadı.
Sahabe, defin yerini tartıştı. Ebu Bekir (r.a), “Her peygamber vefat ettiği yerde defnedilir” hadisini hatırlattı; defin Hücre-i Şerif’te yapıldı. Ardından Ebu Bekir, sonra Ömer (r.a) Aişe’nin izniyle yanlarına defnedildi. Bu kutsal mekân, vahyin indiği ve temizliğin hâkim olduğu yerdir.
Asırlar İçinde Yapılan Tadilat ve Restorasyonlar
Hicri 17’de Ömer bin Hattab (r.a), hurma dallarını duvara çevirdi. 88-91 H’de Velid bin Abdülmelik, siyah taşlarla orijinal ev boyutuna uygun yeniledi, özel duvarla çevirdi.
Nureddin Zengi (557 H) hendek kazıp kurşun döktürerek korudu. Zahir Baybars (668 H) ahşap kafes yaptırdı. Kubbe birkaç kez yeniden inşa edildi; 1253 H’de Sultan Abdülhamid kubbe yeşile boyattı, bugün Yeşil Kubbe’nin sembolü oldu.
Hücre-i Şerif’in Kapıları
-
Tövbe Kapısı (Güney).
-
Teheccüd Kapısı (Kuzey).
-
Fatıma Kapısı (Doğu).
-
Nebi Kapısı (Batı, Vufûd Kapısı).
-
Kafes içindeki üçgenin sağındaki kapı.
-
Kafes içindeki üçgenin solundaki kapı.
Zamanla hasır, mor ipek, altın işlemeli siyah örtülerle kaplandı; bu, mekâna duyulan saygıyı yansıtır.
Sonuç
Peygamber (s.a.v) ve sahabesinin meskeni Hücre-i Şerif, yüce bir tarihe ve ibrete şahitlik eder; sevgi ve vefa burada anlam bulur. Allah’tan, bu mübarek yeri ziyaret etme ve Peygamber (s.a.v)’in yolunu izleme şerefine nail olmayı niyaz ederiz.